Adiponektyna to hormon – peptyd (białko) zbudowany z 247 aminokwasów – produkowany w tkance tłuszczowe. Ma trzy frakcje: niskocząsteczkową, średniocząsteczkową i wysokocząsteczkową. Adiponektyna pobudza apetyt i ma wpływ na przemiany metaboliczne.
Adiponektyna oddziałuje na komórki/ receptory zlokalizowane w nerkach, trzustce i mózgu, a także w wątrobie i mięśniach szkieletowych. Jej działanie polega na utlenianiu glukozy i kwasów tłuszczowych, co zwiększa przyswajanie glukozy przez mięśnie. Adiponektyna zwiększa też wrażliwość komórek mięśniowych na insulinę.
Adiponektyna przeciwdziała też zbyt wysokiemu stężeniu cholesterolu LDL we krwi, stymuluje śródbłonek naczyń krwionośnych i zapobiega rozwojowi zmian miażdżycowych.
Na poziom adiponektyny w organizmie wpływ ma masa ciała, stężenie trójglicerydów we krwi, wrażliwość komórek na insulinę, poziom insuliny, poziom cholesterolu HDL oraz wysokość ciśnienia krwi. Przy nadciśnieniu, chorobie wieńcowej i u osób otyłych poziom adiponektyny we krwi jest niski. Im niższa waga, tym poziom adiponektyny bardziej wzrasta. Sytuacja ta nosi nazwę paradoksu adiponektyny. Prawidłowy poziom adiponektyny we krwi to 5–30 mikrogramów/ ml.
Stężenie adiponektyny we krwi zwiększyć można także w naturalny sposób, poprzez stosowanie zasad zdrowej diety i aktywność fizyczną, co prowadzi do redukcji wagi.
U osób zdrowych wysokie stężenie adiponektyny oznacza jednak zazwyczaj dobre zdrowie, prawidłową masę ciała i dobre prognozy na długowieczność.