Galanina to hormon neuropeptydowy odkryty w 1983 roku, złożony z 30 aminokwasów, produkowany w układzie nerwowym oraz w tkankach obwodowych. Oddziałuje na ośrodkowy i obwodowy układ nerwowy. Ma wpływ na uczucie sytości i głodu, uczenie się i zapamiętywanie oraz regulację neuroendokrynną. Galanina jest neorotransmiterem, to znaczy przekazuje sygnały nerwowe z ośrodkowego układu nerwowego do mózgu. Hormon ten reguluje także wydzielanie innych hormonów produkowanych przez przysadkę i podwzgórze oraz działa hamująco na wydzielanie insuliny i somatostatyny, natomiast podwyższa poziom glukagonu.
Galanina zwiększa też uczucie łaknienia (zwiększa apetyt na tłuszcze) i bólu, ma wpływ na perystaltykę jelit i hamuje wydzielanie amylazy w trzustce. Do funkcji galaniny należy też stymulacja produkcji prolaktyny i hormonu wzrostu.
Galanina ma także wpływ na nasze zachowanie w sytuacjach stresowych (zwiększa apetyt na słodycze i tłuste potrawy, co może sprzyjać otyłości). Na wzrost jej poziomu oddziałuje m.in. stężenie estrogenów. Galanina wydzielana jest w rytmie dobowym: jej poziom jest najwyższy wieczorem, najniższy zaś w godzinach porannych.