Grelina to hormon peptydowy składający się z 28 aminokwasów. Po raz pierwszy zidentyfikowana została w żołądku szczura. Grelina wydzielana jest do naczyń krwionośnych w czasie odczuwania głodu, w przeważającej części z komórek enteroendokrynnych typu A trzonu i dna żołądka, ale produkowana jest także w płucach, nerkach, korze nadnerczy, gonadach, podwzgórzu, przysadce mózgowej oraz trzustce. Grelina stymuluje wydzielanie hormonu wzrostu.
Na stężenie greliny wpływ mają dieta, styl życia, poziom glukozy i insuliny we krwi (im wyższy poziom insuliny, tym mniej we krwi greliny) i przywspółczulny układ nerwowy. Hormon ten wydzielany jest w rytmie dobowym. Najwyższe stężenie greliny ma miejsce w godzinach 22 – 4 rano. Poziom greliny rośnie również wówczas, gdy odczuwamy głód i bezpośrednio przed posiłkiem, a spada w około godzinę po posiłku, zwłaszcza obfitującym w węglowodany, białka i tłuszcze.
Na obniżenie poziomu greliny we krwi wpływ ma aktywność fizyczna oraz odpowiednia ilość snu. To ważne, ponieważ wysoki poziom tego hormonu wpływa na zwiększenie apetytu, co może skutkować nadwagą i otyłością. Na podwyższenie poziomu we krwi ma także wpływ stres.
Do głównych funkcji greliny należy udział w metabolizmie węglowodanów. Grelina ma wpływ na czułość neuronów w ośrodkowym i obwodowym układzie nerwowym, umożliwiając im odbieranie informacji o poziomie glukozy we krwi. Grelina stymuluje też wydzielanie hormonów takich jak kortyzol, adrenalina i glukagon, a także hormonu wzrostu i ACTH. Zmniejsza natomiast produkcję insuliny. Do zadań greliny należy też wzrost wychwytywania glukozy i triglicerydów przez komórki o nazwie adipocyty, przez co ma wpływ na metabolizm tłuszczów (lipidów). Hamuje lipolizę i ma wpływ na dojrzewania adipocytów. Grelina zmniejsza też termogenezę, czyli spalanie tkanki tłuszczowej, i działa hamująco na wydzielanie adiponektyny, hormonu, który obniża poziom triglicerydów oraz cholesterolu LDL i podwyższa stężenie cholesterolu HDL.
